Anne sütünü bırakma sürecinde de anlattığım gibi akşam uykusuna yatış bizim için sancılı olmaya başlamıştı. Defne Ada çizgi film izleyerek uykuya dalıyordu. Bu durum ilk zamanlarda güzeldi ama sonraları çok içime sinmiyordu. Yatağında kendisi uyumuyor ya da ben uyutamıyordum. Ben aman ağlamasın, aman mızmızlanmasın diye işin kolayına kaçıyordum. Taki bir arkadaşımın bana en önemli unsurun kararlı olmam gerektiğini hatırlatana kadar. Her ne kadar 20 aylık da olsan geç de kalsak, sonunda hallettik.
İki haftadır, akşam sekiz buçuk ve dokuz arası yataktayız, hikaye anlatıyorum, şarkı söylüyorum tabi ki hemen uyumak istemiyor, babasından yardım istiyor, ağlanıyor, yataktan çıkmak istiyor ama ben de geri adım olmadığını görünce bana sarılıyor ve uyuyor. Bu süreç 15 dk. sürüyor. Keşke daha önceleri bu kadar kararlı olsaymışım, Gece sadece 1 kez kalkıp, bebe bisküvisi ve su istiyor. Sonra uyumak istemese de kandırmak kolay oluyor. Akşamları onun erken yatması demek benim de dinlenmem ve kendime vakit ayırmam demek oluyor :) Sabaha karşı uyandığında bazen bizim yatağımıza gelmek istiyor ve bizimle uyumaya devam ediyor. Bizimle yatması da çok keyifli oluyor aslında, tabi sürekli olmadığı sürece.
Kararlı olmak şart, bu afacanlar çok zekiler, onun sizi yönetmesine izin vermeyin siz onu yönetin.
Babakız resimleri :)
